zondag 8 september 2013

Lavendel

De paarslilabloemetjes met de heerlijke geur horen bij de zomer. Helaas ben ik niet gezegend met een tuin in de binnenstad: ik heb drie plantjes in een balkonbak voor het slaapkamerraam. Deze worden niet zo groot, gezien de beperkte ruimte die de plantjes (en ik) hebben.

Maar nu ze zijn uitgebloeid, kwam bij mij de vraag op: hoe verzorg ik eigenlijk mijn lavendel? Ik weet dat als je niet snoeit, de plant te houterig wordt.

De volgende site gaf een goed antwoord: tuinhulp.com
Zomer
Snoei in de zomer na de bloei met een heggeschaar de uitgebloeide bloemen samen met een klein topstukje van de struik weg, zo zal de lavendel nog voor de winter nieuwe topjes maken en er de hele winter mooi compact en fris uitzien.
Voorjaar
Na de winter is het zaak om in de eerste twee weken van april de lavendel struik zeer sterk terug te snoeien tot circa 15 cm boven de grond. Op het eerste gezicht lijkt de struik nu totaal verloren, maar na een week of twee voorjaarsweer zullen de korte houtige stobben vol zitten met nieuwe scheutjes die snel uitgroeien en dezelfde zomer weer voor bloemen zullen zorgen. LET OP! het is belangrijk om de voorjaarssnoeibeurt absoluut voor de helft van april en na eind maart uit te voeren. Eerder kan bij nachtvorst schade opleveren, en later zou de bloei in de komende zomer negatief kunnen beïnvloeden.


Van de week dus maar een keer een schaar pakken om de bloempjes er af te knippen.

zaterdag 20 juli 2013

Reisverhaal: Tanzania (Selous Game Reserve & Ras Kutani)

Tanzania 2013

In februari 2013 hebben wij een prachtige reis gemaakt naar Tanzania. Omdat Rik al eens in het noorden is geweest (in de bekendere Serengeti &Tarangire NP), kozen we er voor om ergens anders heen te gaan. Via ons reisbureau BMS Travellers in Wilnis kwamen we terecht bij het Selous Game Reserve en Ras Kutani.

Voorbereidingen

Voor een dergelijke verre reis zijn natuurlijk wat voorbereidingen vereist. De oppas voor de kat moest geregeld worden. En vaccinaties natuurlijk. Anna had wat meer vaccinaties nodig dan doorgewinterde reiziger Rik. Gele koorts bleek niet verplicht in dat deel waar wij kwamen, maar toch maar gedaan. Daarnaast hepatitis A + B en malariatabletten (malarone). Alles werd voor zowel Anna als Rik vergoed door de verzekeringen. De cocktail aan vaccinaties leverde wel een dag op waarop Anna zich niet echt lekker voelde, maar dat was de dag daarna al weer over.

De vlucht

We vlogen met KLM van Amsterdam via Kilimanjaro naar Dar es Salaam. Bijna iedereen stapte uit in Kili. De vlucht duurde tot Kilimanjaro zo'n 9 uur en na de tussenstop moesten we nog 2 uurtjes. In Dar es Salaam moesten we ons visum nog halen en dat ging op z'n Afrikaans: je duwt een beambte 50 euro in de hand en daarna wacht je met z'n allen voor een loketje, waar je één voor één naar voren word geroepen. We werden opgewacht door een chauffeur die ons naar het hotel Serena bracht. Snel gaan slapen (prima kamer, basic tot luxe met enorme handdoeken en een tv waar we ruzie mee hadden) en de volgende ochtend weer richting vliegveld met dezelfde chauffeur, na in het hotel ontbeten te hebben. Het ontbijt was oké. Veel keuze, kwaliteit niet echt super, maar goed te doen.

Op het vliegveld schreven we ons in (ja, echt, op een lijstje!) voor de binnenlandse vlucht, en na een uurtje wachten mochten we instappen. Het vliegtuig was een Cessna van Coastal Aviation waar ongeveer 13 mensen in konden. Eigenlijk een soort busje met vleugels. Na drie kwartier vliegen zonder al te veel hobbels en bobbels (gelukkig!) kwamen we aan in het Selous Game Reserve, bij Siwandu. De start- en landingsbaan was een stuk land waar de bomen en struiken waren weggehaald, maar geen asfalt o.i.d...
De Cessna.

 Siwandu

De eerste dag
Onderweg met een auto (open jeep) naar de lodges kwamen we al verschillende beesten tegen, als giraffes, hyena, zebra en impala's. We werden ontvangen door manager Emile, die ons uitleg gaf over het kamp. Zo mochten we in het donker niet alleen buiten lopen, maar alleen met een bewaker. Ook mochten we niet naar de waterkant toegaan. Dit alles in verband met de wilde dieren, waarvan de nijlpaard nog het gevaarlijkst blijkt te zijn.

Onze 'tent' was super mooi. Alle 'wanden' zijn van tentdoek, en in het slaapgedeelte is dat opgerold en zit daar onder een wand gaas. Je kunt alle kanten dus opkijken! De douche was buiten, warm water op zonne-energie. Aan zowel de voor- als achterzijde een veranda, met bank/stoelen, zitzak, schrijftafeltje. En een dak van een soort riet. Geweldig! Vanuit het bed hadden we zicht op het meer en konden we met geluk dieren voorbij zien komen. Gelukkig we hadden in Selous geen tot zeer weinig last van muggen of steekvliegen. 

De tent/lodge.

Na een opfrismomentje konden we gelijk op safari, en wel een watersafari. Met zijn tweeën in een overdekt bootje gingen we het meer Nzerakera op. Daar spotten we nijlpaarden, nijlkrokodillen, verschillende soorten vogels, er vloog een vis over ons bootje heen, en langs de kant zagen we nogmaals waterbokken en giraffes.

Ook voor de lunch gingen we het water op, dit keer met onze medegasten Paula & Jane (collega's uit Dar es Salaam, maar oorspronkelijk uit Polen en Engeland) en een Duits stel waarvan de man enorm was (lang en dik en daardoor hijgend en rood) en de vrouw met zo'n dikke laag zonnebrand op haar gezicht liep dat het helemaal wit was. En Engels spraken ze amper en socialisen deden ze niet. De man zette bovendien enorm veel bomen op de foto! Vreemd stel...

 's Middags konden we nog mee met een jeepsafari maar Rik had hoofdpijn en Anna was het ook wel zat, dus we hebben gewoon gerust en hebben rond 16 uur een hapje en drankje in de tent gekregen. Overigens zat thee/water wel bij de prijs in maar de rest van de drankjes niet. 's Avonds werden we opgehaald bij onze tent (het was immers al donker) en kregen we iets lekkers bij het kampvuur. Een gezellig praatje met manager Emile, terwijl een bewaker op gepast afstand met een sterke zaklamp het wild in de gaten hield. (Je zag de ogen van de krokodillen reflecteren...). Daarna volgde een heerlijk drie gangen diner. Alles was heerlijk en dat zou ook zo blijven.

Dag 2, 3 en 4
In Siwandu bleven we 4 nachten, van dinsdagochtend tot zaterdagochtend. De bedden bleken prima te liggen, de kussens nog bijna lekkerder dan thuis. Het hutje werd ook prima schoongehouden, er was altijd voorraad zeep, shampoo, conditioner en douchegel (biologisch afbreekbaar!) en schone handdoeken. We zijn 2 nachten wakker gemaakt door aapjes (hoewel Rik gewoon meteen weer in slaap viel) en 1 avond kwamen er nijlpaarden grazen langs de tent. 's Ochtends vroeg, als je wakker werd in de schemer, hoorde je de wereld wakker worden. Als een soort golf kwam het geluid van vogels en andere beestjes het water over snellen. Prachtig!

Elke dag werden we door de wake-upservice wakker gemaakt met thee en een koekje. Dan hadden we even tijd om  ons aan te kleden en te douchen en daarna was het ontbijt rond 7 uur. Fruit, cakejes, yoghurt en muesli konden we pakken, ze vroegen altijd of we ook een eitje wilde o.i.d..
Ontbijt, met een uitzicht om van te watertanden.

Daarna gingen we op pad tot een uur of 12 op de eerste safari van de dag (meestal met de jeep). Ook zijn we één keer op wandelsafari geweest onder leiding van twee gidsen. Deze start nog eerder en het ontbijt is onderweg. Bij terugkomst even opfrissen met een doekje dat ons werd aangereikt en daarna lunchen. Op onze eerste dag was de lunch op het water, maar de overige dagen altijd in het gemeenschappelijk eet/loungedeel. De lunch was altijd heerlijk, warm en twee gangen, maar niet te zwaar op de maag.

 Olifanten, wij zagen ze pas op onze derde safari.
 Wilde honden zijn zeldzame dieren.

Zebra's zijn minder goed te zien dan je zou denken!
 Uitleg over een mierenhoop op wandelsafari.
 De dames liggen er rustig bij.
 De safari-jeep
Zonsondergang 
 
De staf (ik sta tussen Mohamed en Emile)

Op het heetst van de dag, na de lunch, hadden we even niets. Je kon zwemmen in het zwembad, of in je eigen tent een boekje lezen, slapen, spelletje doen. Een wandelingetje maken naar het andere kamp hebben we geprobeerd, maar daar was het eigenlijk veel te warm voor! Dan om half 4 was er een afternoon tea, met drankje en hapje (meestal een taartje), en vervolgens gingen we van 4 tot 7 weer op (water)safari. Halverwege de safari stopten we even voor een hapje en drankje. Een tafeltje werd uitgeklapt en we werden heel decadent geserveerd. Rond 7 uur is het donker en onze chauffeur Mashaka moest af en toe het gas goed indrukken om voor het donker terug te zijn. Vervolgens konden we buiten genieten van kampvuur met hapje en werden we tijdens het diner weer geserveerd door Mohamed onze butler.

Mashaka (onze chauffeur) hield wel van doorrijden. We hebben veel wild gezien. En volgens Rik ook veel 'wilder' wild dan in het noorden van het land, waar ze veel meer gewend zijn aan mensen (in jeeps). Olifanten, leeuwen, wilde honden (!), zebra's, gnoes, waterbokken, kudu's, impala's, buffels, nijlpaarden, nijlkrokodillen, verschillende vogels, vliegende vissen. Helaas geen luipaarden of neushoorns, dus niet de hele big five. Eenmaal kwamen we terug bij ons 'tentje' en graasden de impala's voor onze deur. De wandelsafari was ook erg bijzonder en Mtambo en Mpoto legden alles goed uit.

Op één avond en nacht hebben we twee goede onweersbuien gehad. De eerste dreef ons naar binnen, terwijl we buiten aan het eten waren onder bewaking van een Masai-warrior. De ander dreef ons bijna de tent uit. De regen waaide door het horregaas naar binnen, als een soort 'spray', ondanks het 'rieten' dak. Rik heeft de gewone tentdoeken naar beneden gedaan, waardoor dat was opgelost, maar daarna bleek het gedrupdrup van recht boven ons bed te komen. Helaas, lekkage! Op het fluitje voor nood blazen leek ons nutteloos, dus het bed maar verschoven richting 'badkamer'. Dag erna voor helden uitgemaakt door Emile, lichtelijk overdreven maar dat past best bij Emile :-).  De weg was wel meteen een stuk slechter begaanbaar de volgende dag. We begrijpen wel dat de regentijd geen tijd is om hier te zijn!

Ras Kutani

Dagen 5, 6, 7, 8 en 9. 
Na 4 nachten zat onze tijd er op bij Siwandu en vlogen we via meerdere tussenstops terug naar Dar. Daar stapten we over op een nóg kleiner vliegtuigje: 2 piloten, 2 passagiers, 2 tassen... Spannend! Gelukkig was het maar tien minuten vliegen tot we aankwamen in Ras Kutani. Rik was een beetje misselijk geworden...
De aankomst in Ras Kutani gaat het laatste stukje per boot.
Ook Anna werd daar helaas ziek... reizigersdiarree. Krampen, misselijkheid en vlotte wc-gang waren het gevolg. Helaas dus niet alles volgens 'planning' kunnen doen (we wilden snorkelen bij het scheepswrak, kayaken in het meertje en strandwandelingen maken in de ochtend of avond) maar we hebben alsnog kunnen genieten van zon, zee, strand en zwembad.
 
 

 We werden goed verzorgd door het personeel, twee keer konden we een cocktail drinken in de strandhut, maar alleen de eerste keer hebben we daar gebruik van gemaakt. Er zaten in Ras Kutani kleine aapjes, die over (en soms in) je hut renden. Ook hebben we gebruik gemaakt van de 'spa' waar we massages, een mini facial en een pedicure kregen. Het eten was ook lekker, en werd voor Anna zelfs aangepast (zonder kruiden, en rond 16 uur wat gemberthee (veel te pittig!) of zwarte thee tegen de kramp). Rik heeft zich nog aan een aantal cocktails gewaagd, Anna hield het bij een alles killend glas cola. Helaas zaten hier bijen bij het eten en er waren ook meer muggen dan in Siwandu. Zelfs in de klamboe zijn we nog een paar keer geprikt. Maar we hebben braaf onze malariatabletten geslikt, dus we zijn niet ziek geworden. Het klinkt nu misschien alsof we het niet naar ons zin hebben gehad daar, maar behalve de reizigersdiarree, de bijen en de muggen is het echt fantastisch daar! Goed insmeren, want de zon is fel en er staat een verkoelend windje...

 
  
Kleine aapjes smikkelen van het fruit rondom je hut.
 

En na 5 nachten daar zat de reis er al weer op... Via de weg terug naar Dar gereden (dan zie je toch wel dat het een arm land is) en 's avonds weer in het Serena gegeten. En dit keer rechtstreeks terug naar Amsterdam...

Het was een reis om nooit te vergeten!


De waarheid over kokos?

Kokosolie, kokosvet, kokosvlees, kokosmelk. Het kan tegenwoordig niet op met kokos. Het zou super gezond zijn en de olie/het vet goede vervanger voor bijv.olijfolie. Klopt dat wel?

Kokosolie bevat volgens de voedingswijzer veel verzadigd vet en doet het cholesterol stijgen. Dit vet zit in het kokosvlees. Dat bevat ook veel  vezels. Het vet bestaat voor 49% uit laurinezuur, dat beter te verwerken is door de darmen dan de zuren in de meeste vetten. Ook zou het volgens wikipedia werken tegen een aantal ziekteverwekkers, zoals de schimmel candida en HPV-virussen. Het proberen waard als je een koortslip hebt! Kokoswater is te vergelijken met een sportdrank door de isotone eigenschap. Het smaakt ook een beetje ziltig.


Al met al... kokoswater is volgens mij een goede vervanger voor de (chemische) sportdranken. Kokosvlees en kokosolie (kokosmelk is een combi daarvan) moet je met mate gebruiken.Hoewel het laurinezuur wellicht beter door het lichaam te verwerken is, moet je altijd oppassen met verzadigde vetten en dus ook met kokosolie.


zondag 14 juli 2013

Waarom zijn je aders blauw?

Je bloed is rood,  maar je aders zien er blauw uit, hoe komt dat?
Het antwoord blijkt te maken te hebben met licht. Het licht met hogere golflengten dringt dieper door in je huid. Blauw heeft hogere golflengten en wordt gereflecteerd.  Daarom lijken je aders blauw terwijl ze dat niet zijn!

woensdag 12 juni 2013

Hoeveel mensen wonen er in de buurt?

Hoeveel inwoners heeft...

Amsterdam:  801.542 30-apr-13
Amstelveen: 84.339 1-nov-12
Aalsmeer: 30.630 1-nov-12
Uithoorn: 28.396 1-nov-12
Nieuwkoop: 8.853 1-jan-13
De Kwakel: 3.937 1-jan-10
Nieuwveen: 3.774 1-jan-13

zaterdag 8 juni 2013

Getest! dr. Organic Tea Tree Shampoo

In deze aflevering van Getest!: dr. Organic Tea Tree Shampoo

 

Deze week bleken mijn shampoo en conditioner te zijn opgeraakt en ook in de voorraadkast waren geen exemplaren meer te vinden. Tijd voor nieuwe dus! Ik wilde graag een biologisch product, en mijn oog viel op dr. Organic. Vanwege mijn gevoelige hoofdhuid is het de shampoo met Tea Tree geworden, dat schijnt namelijk een ontsmettende werking te hebben. Dr. Organic is te koop bij De Tuinen, de fles shampoo kostte €8,40.

Dr. Organic

Wat zegt dr. Organic zelf over de shampoo:
"using the purest organic bioactive tea tree ensures that the plant's natural antibacterial properties remain active. The properties are combined with bioactive Aloe Vera,  formulated to leave the hair and scalp instantly revitalised, invigorated and deeply cleansed.
Free from Parabens, SLS, artificial colours, harsh; chemicals, fragrances or preservatives."

Wat zit er in?

Bioactive? Alle stoffen, die een bepaalde biologische of fysiologische activiteit of functie hebben kunnen bioactieve stoffen worden genoemd. Het gaat meestal om stoffen die gezondheidsbevorderend effect hebben, maar waarvoor geen behoefte is vastgesteld. Ze komen van nature voor in producten of worden kunstmatig toegevoegd. In principe kan het lichaam ook zonder deze bioactieve stoffen.
Bron: Voedingscentrum

Eens even kijken bij de kleine lettertjes, wat er nou echt in zit...
- Aloe Barbadensis Leaf juice = Sap van het blad van de Aloe Vera plant
- Aqua = water
- Sodium Lauroyl sarcosinate, Sodium cocoamphoacetate, cocamidopropyl, coco-glucoside, caprylyt glucoside, sorbitan sesquicaprylate=  oppervlakte actieve stoffen die zorgen voor schuim en vet oplossen. Sommigen komen uit kokosolie.
- palmitamidopropyltrimonium chloride = emulgator, zorgt er voor dat olie en water niet scheiden
- glyceryl oleate = gebruikt als huidverzachter en verdikkingsmiddel.
- sodium hydroxymethylglycinate = een chemisch conserveringsmiddel
- melaleuca alternifolia oil = tea tree olie
- mentha piperita oil = pepermunt olie
- limolene = een kleurloze tot lichtgele vloeistof met een zoete citrusgeur.
- citric acid = citroenzuur = E330 = een zwak organisch zuur. Het komt in citrusvruchten voor en is een natuurlijk conserveermiddel en antioxidant. Het wordt tegenwoordig vooral gewonnen uit suiker met behulp van bepaalde schimmels, zoals Aspergillus niger.

Al met al vooral chemische of chemisch bewerkte stoffen... Nouja, het blijft een shampoo natuurlijk.

Testresultaten

De shampoo ruikt best sterk, naar Tea Tree en pepermunt. Ergens deed het me (helaas) ook denken aan schimmelige vochtige ruimtes.. :S. Erg lekker vind ik het in elke geval niet, dus ik spoel het er snel weer uit. Mijn haar wordt er goed door gereinigd en ik reageer er niet allergisch op. Wel merk ik dat mijn haar er erg stug van wordt en ik weet zeker dat, als ik mijn haar alleen zou wassen en ik geen conditioner zou gebruiken, het enorm zou pluizen en warren.

Conclusie: 

ik vind het niet echt een lekkere shampoo. Ik moet nog even afwachten hoe mijn hoofdhuid zich houdt de komende tijd. Als deze rustig blijft is het misschien toch de moeite waard om deze shampoo te blijven gebruiken, of een ander merk met Tea Tree er in.

zondag 2 juni 2013

Waar komt dat schuim vandaan?

De vraag van vandaag?

Vandaag waren wij op het strand. Daar lag schuim. De vraag van vandaag is dus ook:
waar komt dat schuim op het strand eigenlijk vandaan?

Het antwoord:

het komt van algen, en wel Phaeocystis of schuimalg. De algen vormen kolonies, die zich hechten in een laag gelatine. Sterft de kolonie af, dan wordt de gelatine door de golven tot een schuim geklopt, dat je op het strand terug kan vinden. 

Recept bananenbrood

Het eerste recept dat ik plaats, is van bananenbrood met blauwe bessen. Afgelopen week gemaakt en was heerlijk! Het originele recept komt van de site van Albert Heijn, maar ik heb e.e.a. aangepast. Ik denk dat ik de volgende keer nog minder suiker en boter ga gebruiken en in plaats daarvan een banaan extra gebruik voor het zoete en yoghurt i.p.v. een deel van de boter.


Ingrediënten


  • 250 gram (tarwe)bloem
  • 2 tl bakpoeder (=half zakje)
  • 1 tl kaneelpoeder
  • zout
  • 1 vanillestokje
  • 100 gr boter (kamertemperatuur)
  • 170 gr witte basterdsuiker
  • 2 eieren
  • 2 el griekse yoghurt 0% (van bijv. total)
  • 2 bananen
  • bakje blauwe bessen 



Materialen

  • bakpapier
  • cakevorm
  • oven
  • 2 grote schalen
  • mes
  • mixer of keukenmachine
  • (houten) lepel
  • satéprikker 

Voedingswaarden 

De voedingswaarden zijn gebaseerd op het recept van AH. Ik heb hierboven al 30 gram minder suiker gebruikt en 0% yoghurt i.p.v. crème fraîche. Ook heb ik geen vanillesuiker maar een vanillestokje gebruikt. 

De waarden zijn 'per portie' er vanuit gaande dat er 10 plakjes uit het brood kunnen:

325 kcal, 14 g vet, 5 g eiwit, 44 g koolhydraten.


Bereiding


  • Bekleed de cakevorm met bakpapier. Met beetje boter blijft het bakpapier aan de zijkanten kleven.
  • Verwarm de oven voor op 180°C.
  • Meng in een kom de bloem, bakpoeder, kaneel en zout.
  • Snij het vanillestokje in de lengte doormidden. Schraap het merg uit het stokje met een mes. Doe dit in een andere grote kom.
  • Snij de boter in blokjes en voeg bij de vanille. Voeg de suiker toe. Meng het geheel met een mixer of keukenmachine tot een bijna glad mengsel. Voeg de eieren toe, mix het door en voeg daarna de yoghurt toe en mix het een halve minuut goed door elkaar.
  • Voeg het bloemmengsel toe en roer dit met een (houten) lepel goed door elkaar.
  • Prak de bananen en voeg toe. Als laatste de blauwe bessen erbij. Roer nog eens goed door elkaar en schep het geheel daarna in de cakevorm.
  • Baktijd in mijn oven was 45 minuten. Ik heb een heteluchtoven. Controleer met de satéprikker. Als hier het broodmengsel aan blijft plakken, is het bananenbrood nog niet klaar. Nog even laten afkoelen voor je kunt beginnen met genieten :).