Getest: Firma Speijkervet in Amsterdam West

De zomervakantie zit er op en ook de mensen die net na het hoogseizoen weg gaan, zijn weer terug. Daarnaast is een kwart van onze familie en vrienden jarig geweest binnen een tijdsbestek van twee weken en is het badmintonseizoen weer begonnen. Dat betekent volle bak aan de slag op het werk en privé en dus even wat minder tijd om te bloggen.

Maar we hebben zeker niet stilgezeten in onze restaurantjes zoektocht, sterker nog: van half augustus tot half september elke vrijdag uit eten geweest. Spaghetteria, Kop van Jut en Cantinetta hebben we met een bezoekje vereerd. En natuurlijk us mem voor verjaardagspannenkoeken  :-). Ook The Lobby hebben we bezocht én Firma Speijkervet.

Het etablissement was veel groter dan we hadden verwacht. Je kon nog buiten zitten, maar in dit deel van de stad vinden we dat niet zo. Je zit aan een drukke weg met veel auto's. Na, dan liever binnen. Voorin is een klein bar gedeelte, in het midden een trap, achterin het restaurant deel. Wij gingen aan het raam zitten. Het is modern, simpel ingericht, met bijvoorbeeld verticaal gehangen noodverlichting als verlichting en oude vierkantje tegeltjes aan de wand. 

Anna had als voorgerecht kabeljauwkroketjes, Rik een vleesplankje. Als hoofdgerecht had Anna inktvis met vongole, en iets van gort (gekookte gerstekorrels), Rik had ganzenborst. We kregen er ook brood bij en friet. Een nagerecht paste er hierna niet meer bij! 

Als je van wat apartere en luxere gerechten houdt, moet je hier zeker een keer langs. Goedkoop was het niet, want met zijn tweetjes waren we 90 euro kwijt (inclusief drankjes). Maar eens in de zoveel tijd is dit een prima plek voor een goede avond uit eten!

Getest: Spaghetteria Amsterdam West

Je gewicht op peil houden of omlaag brengen is nog een hele opgave met al die restaurantjes hier in Amsterdam West... Vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan Spaghetteria. Aan het begin of eind van de Ten Katestraat is dit Italiaanse restaurant (of deze pastabar, zoals ze zelf zeggen) gevestigd. Binnen staan een aantal grote tafels, voorzien van meerdere setjes olie/azijn/peper/zout, een karaf water met glazen en menukaarten.



Ze hebben een beperkte kaart met 6 hoofdgerechten. Als je kiest voor weinig gerechten, moet het eten wel goed zijn... en gelukkig is dat bij Spaghetteria gelukt!

We dronken wijn en een San Pellegrino met bloedsinaasappesmaakl. Als hoofdgerecht hadden we een pasta met aubergine en Italiaanse worst en een pasta met kalfsragout. Het eten was snel klaar en goed op smaak, misschien een tikkeltje te zout. Toe hadden we tiramisu, die lekker luchtig was. We hebben lekker gegeten. Ik zou het zelf een 8 geven, Rik een 7.

Inmiddels hebben we weer wat restaurantjes aan ons to-test-lijstje kunnen toevoegen, die in/bij De Hallen:

Meat West en Brasserie halte 3.

Reisverslag: Luxemburg

Eind juli/begin augustus zijn we voor onze korte zomervakantie afgereisd naar Luxemburg. Vanuit Amsterdam zijn we na ongeveer 4 uur rijden aangekomen in Beaufort. De eigenaar van het huisje "Black Pearl" beheert ook het hotel "Auberge Rustique" in het centrum van Beaufort. Daar moet je dan ook de sleutels halen.

Huis en tuin

Het huisje ligt in een ruime tuin aan Route d'Eppeldorf nummer 77.  De buren aan de oostkant kun je door de struiken bijna niet zien, aan de westkant lag de bouw (van een nieuw huis?) stil. Gelukkig maar, anders hadden we net als de 'herrievakantie 2013' weer in bouwgeluiden gezeten! De tuin is goed onderhouden en echt niets op aan te merken. Zelfs voorzien van tuinverlichting.

Het huisje is strak ingericht met wat moderne kunst. Niet helemaal onze smaak, maar wel netjes en zelfs gezellig (niet kil strak). De keuken is klein, maar volledig met oven, fornuis, magnetron, waterkoker, senseo en voldoende servies. Alleen geen bierglas voor Rik...! In de huiskamer staat een dressoir met boeken, folders en wandelkaarten, een eettafel met stoelen, zithoek met twee banken, open haard en tv met home cinema system. De badkamer bevat een ruime douchegel en twee wasbakken, er is een extra kamer met daarin de grote linnenkast en een slaapbank en in de slaapkamer een tweepersoonsbed met twee matrassen en nog een kleine linnenkast. Alle ramen hadden horren. Dat was wel nodig want er zaten ook veel vliegen.

Beaufort

De "Black Pearl" ligt in een buitenwijk van Beaufort. Je zou op de fiets met zo'n 5 à 10 minuten in het dorp kunnen zitten. De fietsen die in het schuurtje staan, waren voor Anna echter te groot. Het zijn herenmodellen, met stang dus, en als je dan niet goed met je voeten op de grond kunt en moet stoppen... auw ja!!
Je kunt vanuit het huisje ook wandelen door het bos naar Beaufort. Je komt dan vlak bij het chateau uit.
Het kasteel hebben we niet bezocht, omdat er de week dat wij er waren een rock classics festival was en er dus een podium, stoelen en veel apparatuur stond en de toegang niet op elke dag open was.
Beaufort zelf heeft een paar restaurantjes, maar de twee die wij hebben geprobeerd waren niet bijzonder.
Auberge Rustique, van de eigenaar van Black Pearl dus, had een veel belovende kaart, maar het eten vonden wij uiteindelijk niet veel smaak hebben. We hadden spareribs en forel, iets waar je echt wel iets van kunt maken. De pizza's bij een hotel?-restaurant in de hoofdstraat waren wel lekker.

What to do?

Je kunt erg mooi wandelen in het gebied dat La Petite Suisse wordt genoemd. Het heuvellandschap is doorsneden door (kleine) riviertjes, die mooie dalen hebben geslepen in het landschap waardoor je kunt wandelen langs rotspartijen die je vanaf de doorgaande wegen niet zou hebben verwacht! Voor 4 euro koop je bij toeristen-informatiepunten een wandelkaart. De wandelroutes staan onderweg ook goed aangegeven. Zeker doen! Wel stevige schoenen aan.

 

Luxemburg stad is een leuke afwisseling. De casematten zijn te bezichtigen. Ik denk dat wij net de verkeerde hebben gekozen, de Petrusse casematten. Voor een habbekrats krijg je een rondleiding van een half uurtje door het gangenstelsel. Je hebt ook de Bock kazematten, deze schijnen wat leuker te zijn met winkeltjes erin enzo.

Wat kleine stadjes betreft kun je naar Diekirch of Echternach. Echternach heeft wel een leuk dorps/stadsplein en wat meer restaurans. En er zijn ook veel kastelen en ruïnes te bezoeken.

Bij slecht weer is de sauna in de tuin aan te bevelen :-) en de open haard wellicht ook, als je die aan krijgt... er lag geen aanmaakhout dus we hebben er geen gebruik van gemaakt.

Wat ons erg tegen viel in heel Luxemburg is het eten. Sowieso ligt het prijspeil er een stuk hoger dan in Nederland. Benzine is wel 50 cent per liter goedkoper, maar dat maak je dan wel op aan je eten. We hebben NERGENS echt lekker gegeten, vaak erg simpel (bij Hostellerie de la Basilique in Echternach en bij Auberge Rustique in Beaufort) of eigenlijk gewoon slecht (tapas van Una Mas in Luxemburg). Het lekkerste eten was een pizza, 'nuff said?

Gelukkig hebben we een lekkere week gehad en de natuur in Luxemburg heeft het slechte eten zeker goed gemaakt!

Getest: overview

Onze zoektocht naar ons favorietje restaurantje in de buurt is nog lang niet afgerond!

Maar onze top eh... zes is nu:

1. Cantinetta Wine & Pasta. Bediening goed en vriendelijk, en erg lekker Italiaans eten. Eten 8,5, bediening 8.
2. Faam. Gewoon goed. Wederom Italiaans, maar nu voornamelijk pizza's. Eten 8, bediening 8.
3. Spaghetteria. Een voorliefde voor Italiaans eten klinkt inmiddels wel door... Eten 8-, bediening 7,5.
4. Fier. Bediening is er iets minder. Vergeten de kaart te geven, verwarren bestellingen. Maar eten is prima. Eten 7,5, bediening 7-.
5. Bar Brouw. Eten was wat simpeler dan we hadden gedacht, maar wel lekker van smaak. Bediening niet goed of slecht. Eten 7, bediening 7-.
6. Van 't Spit. Jammer dat je er eigenlijk alleen kip van 't spit kan eten. Hoewel wel gewoon lekker, was het wat simpel en er liep wel erg veel personeel rond. Eten: 7, bediening 6,5.

Overigens vindt Rik dat nummer 5 en 6 moeten worden omgedraaid.

Wat we nu nog moeten testen:
- Bar Spek
- Firma Speijkervet
- Spaghetteria Oud-West = binnengekomen op nummer 3
- Remise47
- Brasserie Halte 3
- Meat West
- Uit de keuken

En wat we eigenlijk voor het bestaan van deze blog al getest hebben: To Ouzeri, Café Thuys, Hotel V Nesplein.

Getest: Fier en Faam

Lang leve de zomervakantie! Hoewel kort van duur (twee weken voor mij, maar liefst drie en half voor manlief, verschil 'moet er wezen'...), hebben we toch geregeld buiten de deur gegeten.

Maar liefst twee keer zijn we terecht gekomen bij Fier. Beide keren was het de tweede keus, omdat we naar Cantinetta Wine & Pasta wilden maar dat vol zat en de keer er op dicht was. De allereerste keer ooit dat we bij Fier gegeten hadden, was het net geopend. We konden toen aan de bar eten en er was nog niet veel keuze. Inmiddels is dat ten goede veranderd! Dit Belgisch-Limburgse eetcafé (zelf noemen ze het bar-restaurant) is wederom in de stijl robuust en industrieel. De eerste keer deze vakantie hadden we een voorgerecht met verschillende kleine hapjes. Bietjes, geitenkaas, mini gazpacho en nog het e.e.a.. Als hoofdgerecht had Rik een hamburger (met friet en artisjok) en Anna een gevulde portobello. We waren beiden erg te spreken over de gerechten. Inmiddels kan ik me niet meer herinneren of we ook een nagerecht hadden...
De tweede keer bij Fier waren we in het gezelschap van een ander koppel. Deze keer had Anna en de andere dame in het gezelschap de hamburger en Rik en de andere heer het zoervleisj. Hamburger was medium en niet well done, er was ook niet gevraagd hoe ik hem wilde. Het zoervleisj was maar een klein bakje, maar smaakte de heren wel goed. Toe hadden we bijna alle gerechtjes van de kaart: cheesecake, tarte tatin (met ananas en karamel) en een 'tompoes' a la Fier. Wat er in de laatste zit kan ik helaas niet meer vertellen, maar wel dat we goed hebben gegeten en gedronken bij Fier, voor maar 27,50 pp.

Dan nog restaurant Faam. Joehoe, weer een nieuwe ontdekking! Vanaf begin augustus geopend in Amsterdam West. Waar voorheen een (Turkse?) snackbar zat, zit nu dit Italiaanse restaurantje. Niet aan een drukke weg, wel goed bereikbaar. Hier gaan we zeker nog eens terug komen. Vooraf had Rik een charcuterie plankje (8 euro) en Anna vitello tonato (11 euro). Beide mjammie! Ze hadden heerlijke pizza's ('salami' (14 euro) per lui e per lei 'napoletana' (10 euro)), met goede wijn. Toe kon er niets meer bij. De bediening was gewoon goed. Hopelijk ontdekken niet te veel mensen deze pizzeria, zodat we er gewoon kunnen blijven langswippen zonder reserveren...

Als we dan cijfers moeten geven:

Fier: eten 7,5, bediening 7-

Faam: eten 8, bediening 7,5

Getest: Bar Brouw aan de Ten Katemarkt (Amsterdam West)

Afgelopen weekend was Bar Brouw aan de beurt in onze 'wat-wordt-ons -lievelingsrestaurantje-zoektocht'. Samen met een ander stel togen Rik en ik door de zomerhitte naar deze bar aan de Ten Katemarkt in West. Het was er niet erg druk, maar er waren toch wel meerdere tafels bezet. We zaten lekker buiten onder de parasol, die later overigens even dienst moest doen als paraplu!

Omdat de heren in het gezelschap wel bierproevers zijn, maar de Amerikaanse biertjes van Brouw niet kenden, kregen we een proeverij van 4 verschillende bieren. Erg attent van de barman! Toen de heren hun keuze hadden gemaakt en de dames hun drankjes hadden besteld, bleek dat het fris van de dames (vlierbloesemdrankje) en één van de bieren niet meer op voorraad was. Dat was een beetje jammer. De hoofdgerechten waren wel volop aanwezig: één maal pork belly, één maal pulled pork en twee maal spareribs.  Het vlees smaakte ons goed, de pulled pork had een lekkere rooksmaak en de pork belly was heel zacht. De spareribs waren goed van smaak; al hadden de heren wel eens lekkerder gegeten. Ook de bijgerechten - tomatensalade, koolsalade, frietjes en brood - smaakten prima. Al gebied de eerlijkheid te zeggen dat ik aan het brood al niet toekwam. En er zat geen boter bij of bijvoorbeeld olijfolie om in te dippen. Toe werden er nog een roomkaastaart (cheesecake) en worteltaart genuttigd, onder genot van de Amsterdamse volksliederen van een buurtman. De worteltaart was heel anders dan die wij altijd zelf maken, veel vetter/compacter, bijna brownie achtig. Maar wederom lekker!

Conclusie: eindcijfer 7

Sport!

Stiekem ben ik best een beetje sportfan. Ik hou van WK en EK voetbalwedstrijden, iedereen in het oranje, jong, oud, man, vrouw, blank en donker, bittergarnituur of oranje tompoucen op tafel, oranje nagellakje of een vlaggetje op je wang... En dan 2 keer drie kwartier in spanning voor de tv. I love it.

Helaas komt vanavond een einde aan het WK 2014 in Brazilië. Nederland heeft het goed gedaan en kan met een bronzen medaille naar huis toe keren. In de poulefase met 5-1 gewonnen van regerend wereldkampioen Spanje, vervolgens 3-2 gewonnen van Australië en 2-0 van Chili. Ook Mexico in de achtste finale naar huis gestuurd met 2-1. Daarna werd het lastiger. Zowel Costa Rica als Argentinië eindigden in een 0-0. In de wedstrijd tegen Costa Rica was Nederland wel beter en had het kansen (lat, paal, paal). Dus verdiende het om de penalty's te winnen (4-3). Tegen Argentinië speelden we helemaal niet beter. Het was wat mij betreft om het even wie er door zou gaan. Jammer dus dat we er in de halve finale niet door kwamen met de penalty's (die van Vlaar en Sneijder werden gestopt en Cilessen stopte er geen), maar misschien hadden we ook gewoon niet meer verdiend. Vanavond is de finale: Duitsland - Argentinië. En vijftig jaar geleden hadden ze het voor onmogelijk gehouden, maar ik ben zeker voor onze oosterburen. Deutschland Weltmeister!!

Nu het WK ten einde loopt, kan mijn sporthart opgelucht ademhalen: er is nog de Tour de France! Hoewel er daar gestreden wordt in teams onder naam van een sponsor, ben ik gewoon voor de Nederlanders. Die sponsors kunnen mij niet schelen. En ik hou van de helicopterviews van het mooie Frankrijk, riviertjes, bossen, weides, stadjes en kastelen...

En na de Tour lekker zelf vakantie vieren, en dan begint het sportseizoen voor mezelf: team 1 van de badmintonclub, voor het eerst derde klasse! En als ik thuis voor de buis kan zitten, is er schaatsen om naar te kijken. Ik kom wel aan mijn sporttrekken in 2014!

Getest: Van 't Spit

In onze zoektocht naar ons favoriete restaurantje in de buurt, was van de week Van 't Spit aan de De Clercqstraat aan de beurt. Zo'n zes man personeel was in de zaak aanwezig. We werden dan ook goed en snel geholpen en er werd (iets te) vaak gevraagd of het allemaal naar wens was.

Je kunt er kiezen uit een hele of halve kip en bijgerechten. Wij hadden beiden een halve kip en samen deelden we een bakje friet en groene salade. Alles was lekker. Ook de cheesecake die we na afloop hadden, smaakte goed. Wat dat betreft niets op aan te merken! Samen met nog een biertje, wijntje, thee en espresso waren we voor ongeveer 50 euro klaar.

Wel vragen we ons af hoe lang dit concept met eigenlijk maar 1 gerecht (namelijk kip van 't spit) het vol gaat houden. Rijg ook eens iets anders aan het spit, zouden we zeggen. Een sappig varkentje, wat gegrilde groenten, shaslick achtig.

Wij waren ook vrij vroeg, rond 18 uur gelijk uit werk. Er zaten nog niet veel mensen. Er zaten eigenlijk maar twee gezinnetjes, met in totaal zo'n 7 kinderen. Daardoor kreeg je een beetje een pannenkoekenhuis gevoel, een restaurant gericht op vooral kindjes. Maarja - kip, patat en appelmoes!

In elk geval, lekker gegeten en goed bediend. Voor een simpel doch voedzaam kippetje ga je naar Van 't Spit (ook afhaal!).

Het gras is altijd groener...

Het gras is groener bij de buren, moet Whisky gedacht hebben. Of er zat een vogeltje bij hen. Hoe het ook zij, meestal ligt Whisky rond half acht 's ochtends op bed of de bank te slapen. Vrijdag niet. En hij was ook niet op het balkon. En ook niet in de kattenkamer. Mannetje was al naar zijn werk, en vrouwtje moest bijna weg... maar waar was Whisky?

Toen vrouwtje zijn naam riep reageerde hij: ze hoorde een zielig miauwtje. Nadat ze dit eindelijk gelokaliseerd had bleek hij bij de buren op het balkon te zitten!! Joost mag weten hoe hij daar gekomen is. Dus vrouwtje rende snel naar de buren: niet thuis. Wat nu? Arme Whisky miauwde maar door en probeerde door de spijlen van het balkonhek van de buren terug te komen. Maar mannetje en vrouwtje hebben daar bij hun balkon gaas zitten om te voorkomen dat Whisky er door heen kan, dus er door terug gaat dan niet. En ook over het tussenschot was geen optie, want de buren hebben daar ijzerdraad gespannen waardoor hij niet kon klimmen!

Vrouwtje heeft toen het gaas weggehaald en het rieten fietsmandje voor Whisky gehouden. Aan de kant van de buren kon hij er in stappen en aan de eigen kant kon hij er nu weer uit. Hij wist niet hoe gauw hij weer op bekend terrein moest staan en begreep gelukkig meteen hoe hij het mandje moest gebruiken. Na waarschijnlijk zo'n 1,5 uur bij de buren was hij weer veilig thuis. En kon vrouwtje met gerust hart naar haar werk...

Avonturen van Whisky

In mei 2012 werd Whisky geboren. Samen met drie broertjes of zusjes kwam hij in Amstelveen ter wereld. Toen hij negen weken jong was, werd hij in een grote stevige tas gezet en meegenomen in een auto. Best wel eng, en hij liet zich dan ook best wel horen. De auto stopte en Whisky werd drie trappen omhoog getild en in een kamer neergezet. Daar ging de tas open. In de kamer stond een bak, dat was om te plassen en poepen, dat wist Whisky wel. Langzaam maar zeker ging Whisky de kamers verkennen. De eerste was de keuken, naast de kamer, daar stonden brokjes en water, belangrijke plek! Dan waren er nog vier kamers. Één met een grote deur waar af en toe mensen in en uit gingen (de hal), eentje met allemaal klimtoestellen (de woonkamer) en één met een mega loungebed (de slaapkamer). De laatste was een kamertje, niet zo groot, waar allerlei rare dingen in stonden. Een gek groot wit gevaarte met op zijn tijd rollende dingen er in (wasmachine), een witte hangende steen met water er in waar de mensen wel eens op gingen zitten (toilet) en een hokje met waterspetters (douche).

En dan waren er ook nog die nieuwe mensen, mannetje en vrouwtje. Die riepen hem steeds en gaven hem steeds aaitjes. En hadden lekkere schoten om op te liggen! Kijk hier onder maar. Best gezellig, dacht Whisky. Het werd Whisky's nieuwe thuis!

recept pastasalade

De zon schijnt en het is warm. Makkelijk en snel is dan wel zo prettig, in plaats van lang in een warme keuken staan. Dit recept is afkomstig van mijn moeder. Exacte hoeveelheden weet ik niet, maar ik - Anna - vind dit nog altijd heerlijk op warme dagen.

Ingrediënten ( 2 personen):
- macaroni
- 1/2 salami of chorizo
- 1/2 komkommer
- 1/2 paprika
- reepje kaas (belegen) van ong. 1,5 cm bij 7 cm
- uitje
- knoflooksaus

Kook de macaroni (ong. 7 minuten). Snij de worst, kaas en groenten in kleine stukjes. Meng de stukjes door de pasta als deze klaar is. Meng er nog een lekkere klodder knoflooksaus door. Klaar is Kees! Ook koud lekker. 

Recept bananencake/bananen brood 2

Alweer? Ja, alweer. Dit recept is een aangepaste versie van die in "500 taarten & cakes". En deze is naar mijn mening lekkerder dan de vorige! Vandaar...

Ingrediënten:
- 2 bananen
- 2 eieren
- 175 ml zonnebloemolie
- 3 eetlepels melk/yoghurt (kies yoghurt voor een frissere smaak)
- 200 gram (donkere) basterdsuiker
- 150 gram zelfrijzend bakmeel (of bloem met bakpoeder)
- 1,5 theelepel kaneel
- 1 theelepel gemberpoeder (djahe)

Benodigdheden:
- oven
- taartvorm 20 cm
- bakpapier
- beetje boter om in te vetten
- mengkom
- zeef
- garde
- vork
- lepel

Voorbereiding:
Verwarm de oven voor op 180 ° C. Bekleed de bodem van de taartvorm met bakpapier en vet de randen in met de boter.

De cake
Prak de bananen in de kom. Breek de eieren en kluts deze er door met de garde tot het een luchtig geheel wordt. Zeef dan de suiker om de klontjes er uit te halen. Roer dit dan door het mengsel. Hierna roer je rustig de bloem, kaneel en gember er door. Vervolgens mag het mengsel al in de vorm en de oven in (60 minuten). Piece of cake!

De cake is gaar als een breinaald - of bijv.de achterkant van een lepel - schoon en droog uit de cake komt nadat je deze er in hebt geprikt.

Extra lekker:
- meng noten of chocolade brokjes ( cacaonibs) door het mengsel voor het de oven in gaat
- meng 200 gram roomkaas (monchou), 80 gram poedersuiker en 1 eetlepel citroensap als glazuur.

Een hele taart met icing bevat 3852 calorieën. Een stukje (1/12) 308 calorieën.

Getest: La Musette in Uithoorn

Mijn schoonouders kwamen hier al vanaf de oprichting, en mijn vriend en zijn broer komen hier ook nog graag. Inmiddels heb ik ook een aantal keer bij La Musette met mijn schoonfamilie gegeten. De bediening is zeer attent. Omdat mijn schoonfamilie tot de vaste klantenkring behoort, is het contact informeel, maar niet opdringerig. Vakantieverhalen worden uitgewisseld etc.. Het eten is er ook goed, prima prijs-kwaliteit verhouding, wisselende menu's. Maar het interieur... dat is toch echt nog steeds hetzelfde als toen ze in 1995 het huidige pand betrokken en kan echt niet meer. Voor mijn schoonfamilie kijk ik er doorheen, maar zelf zou ik er nooit naar binnen stappen omdat het er gewoon niet (naar mijn smaak) uit ziet. Kom op, gooi er een nieuwe vloer in, een lik verf op de muren en vervang de meubels en je krijgt een dikke 10!

Getest: Cantinetta Wine & Pasta in West

De leuke restaurantjes schieten als paddenstoelen uit de grond in Amsterdam West. Het restaurantje waar we gisteren gegeten hebben, zit er wel al eventjes, namelijk sinds november 2012. Maar we zijn er pas na ruim 1,5 jaar aan 'toegekomen' om er te eten... En wat jammer dat we niet eerder geweest zijn bij Cantinetta Wine & Pasta aan de De Clercqstraat!

We hebben eerst buiten een drankje gedaan, aan de straat. Hoewel de temperatuur buiten aangenamer was dan binnen, heeft het verkeerslawaai ons toch naar binnen gejaagd. De aankleding van het etablissement is een combinatie van modern industrieel (bijv. de grove bakstenen wand) met de typische Italiaans restaurant-inrichting, bijvoorbeeld de zelf geschilderde landkaart.

The food

Vooraf hadden we een de 'antipasto di cantinetta'. Je kreeg pizza bianca (met olijfolie, zout en rozemarijn), drie soorten vleeswaren, ricotta en mozzarella. Dit was genoeg voor met zijn tweeën en alles was zeer smaakvol. Als hoofdgerecht had Rik 'spaghetti con vongole', met behalve natuurlijk de schelpen ook witte wijn, tomatensaus,citroensap, ui, knoflook, oregano en peterselie, boter, pecorino en rode peper. Rik heeft dit ooit eens in Rome gegeten en heeft nog niemand gevonden die dit recept kon evenaren. Het is hem zelf nog niet gelukt en ook Cantinetta niet. Het was wel lekker, 'maar niet speciaal', aldus Rik. Zelf had ik All'Amatriciana met tomatensaus, guanciale, ui, knoflook, pecorino, rode en zwarte peper en oregano. Guanciale is een soort gebakken bacon. Hoewel er een paar iets te doorbakken (lees zwarte) stukjes tussen zaten, was dit gerecht toch erg jammie! Veel smaak aan het vlees, waar ook niet te weinig van in het gerecht zat, lekker beetje pittig, helemaal goed!
Eigenlijk zaten we toen wel vol, maar de 'dolce' zagen er ook lekker uit... ik kon niet van de chocoladetaart afblijven en Rik nam de specialiteit 'budino'. De chocoladetaart was een beetje aan de zoute kant. Wellicht hoort het bij het recept (met olijfolie). De budino is een soort custardachtig toetje, in een glas, met een bodempje van koekkruimels, de 'custard', aardbei-rabarber-compote en room. De bediening ging zelf bijna watertanden van het serveren van dit toetje en het is ook echt wel een aanrader.

The drinks

Rik heeft twee biertjes gedronken (Mannenliefde van Oedipus), ik de rode huiswijn die lekker was en ook nog eens super goedkoop. 1,5 euro heb ik daar voor betaald. Ze geven je een flesje met maatstreepjes op de zijkant en meten daaraan af hoeveel je gedronken hebt en dus hoeveel je moet betalen. Ik heb buiten nog een citroendrankje, beetje vergelijkbaar met spa citroen maar dan lekkerder, gedronken.

Met weer eens veel te volle buiken, en ongeveer 80 euro lichter, zijn we zeer tevreden naar huis gerold. Om daar de laatste aflevering van Game of Thrones op HBO te kijken. We komen zeker nog eens terug bij Cantinetta!

Verse kruiden uit de stad!

Soms lijkt het wel of heel Nederland zelf aan het telen van groente, fruit en kruiden is begonnen. Want laten we eerlijk wezen, wat is er nou leuker dan oogsten uit je eigen moestuin? Ik zeg: #backtobasic #natuur #mindfull #gezond #biogisch en #groeneofbruinevingers! 

Wie wil het nou niet: op een zonnige zomerse dag je deuren open slaan en je eigen kruiden voor op je brood/in je thee/in je yoghurt/in je gerecht kunnen plukken, eventueel met wat vers geoogst(e) fruit of groenten? Ook ik word er gewoon blij van, dus ben ook dit seizoen weer begonnen op mijn balkonnetje van 1 bij 3,5 m. :-)

Dit jaar heb ik aardbeien, munt, bieslook, dille en basilicum. De aardbeien, munt en bieslook zijn al van vorig jaar en hebben de winter overleefd. Ze hebben wat verse aarde er bij gekregen en de munt en bieslook zijn uitgedund, maar verder heb ik er weinig omkijken naar gehad. De dille en basilicum heb ik en paar weken geleden uitgezaaid een ze komen nu ein-de-lijk op! Ook had ik nog drie zakjes met zaadjes, waarvan ik niet wist wat er uit zou komen, over, van vorig jaar. Deze heb ik ook maar gezaaid, maar er is maar één soort gaan ontkiemen en dat is zo te zien bieslook. Had ik al.. beetje jammer. Nu maar hopen dat de rest het goed gaat en blijft doen.
Hier de foto's van de beginnende plantjes! De bieslook bloeit zelfs al met mooie paarse bloempjes.

dille-bieslook-basilicum

Dille groeit als kool.. eh... dille

Bloeiende bieslook

Het zijn dus die stipjes :-)

Marokkaanse munt, voor een lekker bakkie thee of in de couscous.

Aardbeien!

Basilicum? Buiten geplant. Hier pas rechtstreeks zonlicht vanaf 4 uur 's middags. Maar wel warm.

Basilicum, binnen geplant